2 mei, dag 7: op Ameland: jutten en meer

Zie deze dag op de kaart.
Een dag in het teken van afval: vanuit zee spoelt veel afval op de Amelandse stranden. Containers slaan overboord van de grote schepen in de drukke scheepvaartroute die noordelijk langs het eiland loopt. Wat blijft drijven spoelt bijvoorbeeld op Ameland aan. Albert de Hoop, burgemeester van Ameland, is zeer betrokken bij initiatieven om de vervuiling van de zee een halt toe te roepen. We spraken en interviewden hem daarover. Het gaat om een groot probleem: op de Atlantische Oceaan drijft een berg plastic rond met een oppervlak zo groot als de VS, en in het water zweven microdeeltjes plastic die weer in de voedselketen terecht komen. Over de projecten - zoals Fishing for litter lees in de reports.
Op de eilanden is er de traditie van het jutten. Die is nog zeer levend, maar heeft er een milieurol bij gekregen: niet alleen waardevolle zaken maar ook het afval nemen de jutters mee. We spraken Piet Metz, een van de jutters, en reden een stuk met hem mee.Op aanraden van Piet Metz bezochten we het juttersmuseum in Buren, waar een selectie uit de troep leuk uitgestald is.

1 mei, dag 6: Harlingen - Ameland

Zie deze etappe op de kaart.
We dachten dat er in de Eempolders veel ganzen zaten, maar die Friezen kunnen er ook wat van. Maar een uitslover van een ander type wilde liever op de foto.
De overtocht vanaf Holwerd gaf eerst dit beeld:Intussen gaven diverse typen meeuw een vliegshow.
Op het eiland overheerste een stevige mist.

Voor Vivianne

Dag Vivianne!

Klomp!

Ulla en Peter Klomp hebben een huisje in Sint Annaparochie. Ze ontvingen ons allerhartelijkst, en Peter fietste een stuk mee in de richting van het veer naar Ameland.

30 april, dag 5: IJmuiden - Harlingen

Zie deze etappe op de kaart.
Vandaag zijn we tot 139 km gekomen, met als toetje alles boven de 100 met een stevige wind recht tegen. En de teller stond op 100 bij het begin van de Afsluitdijk.
Daar hebben we een bezoek gebracht aan Hans en Tina van Breugel. Dat zit zo. De Eem en de IJssel en zo voeren steeds maar water aan, zoveel dat het IJsselmeer het kwijt moet. Het overtollige water laat men weglopen, dat heet spuien. En als dat water wegloopt, stroomt het hard: hang er een ding in dat gaat draaien door die stroming en je kan elektrische stroom maken. Dat gebeurt daar in een proefopstelling, die Hans ons liet zien. In onze reports kan je er meer over lezen.Voor we zo ver waren, hebben we het Noordhollands Duinreservaat en de Schoorlse Duinen: doorkruist. Een aalscholverkolonie:en veel bollenvelden.En veel dijk, zoals die tussen Schoorl en Petten.

29 april, dag 4: IJmuiden

Zie deze dag op de kaart.
Eerst bandjeplak, dan op bezoek bij het Prinses Amaliawindpark. Aansluitend het desolaat-mooie industriekwartier gefotografeerd en de sluizen van het Noordzeekanaal van voor tot achter bekeken. Het IJmuider Zee- en Havenmuseum, een vrijwilligersproject, is alleszins de moeite waard. Een foto-impressie:

Een fan: Vivianne

Vivianne Breg volgt onze tocht nauwgezet:

28 april, dag 3: door de duinen

Zie deze etappe op de kaart.
Wie goed kijkt ziet op het kaartje een slechte start: we gingen op de Slinge de verkeerde kant op - wat ons uiteindelijk een uur kostte. Maar niet getreurd: het regende toch. Uiteindelijk door de Maastunnel naar de goede kant, en daarna richting Hoek van Holland. De industrie was aan de overkant duidelijk aanwezig.
Langs het water een herinnering aan het industriële verleden...
Inmiddels wisten we dat de heer Waterman andere verplichtingen had, zodat er geen tijdsdruk was. In Hoek van Holland begroetten we de zee. In Ter Heijde sprak Jos een stukje in over de tweede kustlijn, een pleidooi van Waterman.
Het hele verdere traject ging door de duinen. Een scherpe schelp leidde tot de eerste lekke band; bij Floriaan in Santpoort leenden we een pomp om het tot IJmuiden te redden.
Via de tomtom vonden we vlot een hotel, boven een Griek, zodat dat ook geregeld was.

27 april, dag 2: Rotterdam Climate Initiative

Zie deze dag op de kaart.
Blijdorp, AVR Afvalverwerking, de Havendienst en de verkeerslichten hebben in Rotterdam één ding gemeen: ze doen allemaal mee met het Rotterdam Climate Initiative. Dat heeft als doel in 2025 de CO2-uitstoot met de helft te verminderen in vergelijking met 1990.
Blijdorp is een grootverbruiker van energie - niet iets waar je direct aan denkt bij een dierentuin. Nieuwbouw wordt zo ecologisch mogelijk gebouwd: gecertificeerd hout, rekening houden met lichtinval, zonnepanelen op het Oceanium.
Houtsnippers verwarmen de krokodillenrivier
De AVR gaat de warmte die vrijkomt bij de afvalverbranding ook gebruiken voor stadsverwarming: dat nooit iemand eerder op het idee gekomen is!
Aanvoer van huisvuil per schip
De Havendienst wil hun schepen zuiniger laten varen. Dat is niet zo makkelijk: soms moeten ze nu eenmaal snel ter plekke zijn.

Aan boord van de RPA10

Alle 18.000 verkeerslichten in Rotterdam worden vervangen door LED's. Links gloei, rechts LED:
Of alles resultaat oplevert, is nog spannend: het meetsysteem is nog in aanbouw. Belangrijk is echter dat het gevoel dat er iets moet gebeuren doordringt in ale geledingen van de maatschappij, zo zei projectleider Wiert-Jan de Raaf na afloop van onze bezoekjes.

26 april, dag 1: naar Rotterdam

Zie deze etappe op de kaart.
Op Hemus werd ons vertrek gevierd met brownies van Heike en met de aanwezigheid van een flink aantal roeiers, ex-roeiers en niet-roeiers.

We werden uitgezwaaid - maar waren nog lang niet op onszelf aangewezen: Gerald, Leonie, Yvonne, Willem en Hetty fietsten mee, de meesten tot het Zalmhuis in Kralingseveer. Voor we daar waren zagen we vanaf Gouda de invloed van de zee, want vanaf daar is er getijdenwerking in de Hollandse IJssel, die we zo'n beetje vanaf Utrecht gevolgd waren. Mooie rivier voor een boek.
OudewaterOuderkerk aan den IJssel