23 mei, dag 28: Vigeland

Zie deze dag op de kaart.
Wie? Rodin, okee, Giacometti, vooruit, maar Vigeland? Dit is hem......en dit heeft hij gemaakt......en dit......en dit......en dit......en dit...Duizenden beelden, tekeningen en meer. Vaut un détour! Eine Reise wert!

22 mei, dag 27: wolken boven Noorwegen

Zie deze etappe op de kaart.
Hap! zei de boot van Stena en daar voeren we.Voor de rest was het wolken en water.Opklarende wolken boven Oslo.

Voor koukleumen

Als gevolg van het rookverbod rukt overal de terrasverwarming op. Een nuttelozer energiegebruiker is nauwelijks voor te stellen. In Nederland werken die dingen veelal op gas, hier in Denemarken vaak op elektriciteit. Op de uithoeken van een terras in Skagen staan er vier, samen goed voor naar schatting 8 kilowatt. De reikwijdte bedraagt amper een meter. Hangen ze er eenmaal, dan gaan ze ook aan. Je moet het de klanten naar de zin maken nietwaar?Een beetje klimaatbewuste gemeente moet ze onmiddellijk verbieden. Zeker nu er een milieuvriendelijk alternatief voorhanden is: de groene fleecedekentjes van Carlsberg. Kom op, Heineken. Dat kunnen jullie ook.

21 mei, dag 26: wandelend duin

Zie deze etappe op de kaart.
We zijn speciaal omgereden om het wandelend duin te zoeken. Hele landstreken zijn verzwolgen door het ding, dat naar men zegt grote bewegingen maakt en als het even kan 's nachts toeslaat om al het leven in zijn buurt op te slorpen. Overdag ligt het er vredig bij......maar bij nacht en ontij trekt het monster erop uit om dood en verderf te zaaien. Het is ons gelukt de top van deze topattractie van Denemarken te bereiken, maar ten koste van wat?Vol adrenaline bereikten we niet veel later open zee, en met een schreeuw van overwinning stapten we er tot de kuiten in, dieper dan welke Deen ook ooit die zee in geweest lijkt te zijn.In ieder geval ontvluchten wij nu dit land, over zee, zodat het zand ons niet volgen kan.

Denemarkens noordelijkste

Noordelijker dan Skagen kan je niet in Denemarken. Op de punt van het schiereiland hebben de Duitsers hun ontsierende sporen achtergelaten.Als je vanaf dezelfde plek naar het zuiden kijkt, zie je het stadje.

Hirtshals fyrt

Twee kleine mannetjes voor een grote vuurtoren.

20 mei, dag 25: woestijn?

Zie deze etappe op de kaart.
Woestijn! Wandelende duinen! Een begraven kerk! Dat zijn zo de belangrijkste bezienswaardigheden van deze regio. Een kaal zandgebied waar de duinen twintig meter per jaar verschuiven, en een kerk die ten prooi aan het zand gevallen is, bedoelen ze daarmee. Nou dat moesten we zien. Om met 'den tilsandede kirke' te beginnen, dit is hem:Een kerktoren van het type waar Denemarken vol mee staat, in een duinige omgeving, zonder schip en koor, want die zijn in elkaar gezakt. Dat is het dan.
Geloof je nu dat die woestijn c.q. wandelende duinen gewoon begroeide duinen zijn?

19 mei, dag 24: zand, zand en nog eens zand

Zie deze etappe op de kaart.
Fietsen over het strand is hetzelfde als tegen de berg op: ongeveer het laagste verzet, en dan maar ploeteren. Dat mochten we vandaag een kilometer of vijftien doen. Voor de rest ging het door de duinen, door mooie klitplantages - duinbossen dus.De fietsen zagen er na al dat zand een beetje zielig uit...
...maar na een lekkere poetsbeurt waren ze weer helemaal blij; hier staat er eentje te blinken naast ons huisje voor de nacht.

De Deense keuken

Al fietsend word je met de neus op de horeca gedrukt. En dat is soms hard. Waar je in Duitsland op elke straathoek een Stehcafé aantreft waar ze koffie schenken en het heerlijkste gebak en brood verkopen, en als er geen Stehcafé is dan is er wel een restaurant of Kaffeestube, of een ijstent voor de dagelijkse Erdbeerbecher, moet je je in Denemarken wezenloos zoeken naar welke vorm van horeca dan ook, en als je er een gevonden hebt die toevallig niet failliet of om andere redenen dicht is, dan zijn ze verbaasd als je om de kaart vraagt, of als je om taart bij de koffie vraagt - koffie die in een thermoskan vol bij je neer gepleurd wordt trouwens - en dan denk je dat die bakkers allemaal van die heerlijke Danish pastry hebben, nou, dat is wel zo, maar bakkers zijn er nauwelijks, en die pastry komt je na een paar dagen ook wel de strot uit. In Hotel Klitheden in Norre Vorupor (streepjes door de o doen we niet aan) hebben we prima gegeten, maar verder komt de Deense keuken niet boven het niveau van Bram Ladage, die overigens voortreffelijke patat bakt. Maar de Denen hebben nog een paar dagen om zich te revancheren, voor we op de boot naar Oslo stappen.
De enige winkelketen die je hier aantreft heet heel thuizig Spar. Net als die goeie ouwe Spar in Hoogland. Toen die nog Spar heette. Hier hebben we nog geen AH gezien, maar zou die Spar hier misschien van ons Albert zijn?

18 mei, dag 23: waar we nu zijn terecht gekomen

Zie deze etappe op de kaart.
Wij kennen het klappen van de marketingzweep. Ooit bedacht iemand de trekkershut: een eenvoudig onderkomen voor de klungels die bang zijn hun handen vuil te maken bij het opzetten van een tent. Makkelijk en goedkoop. Toen bedacht een heldere NIMA-C-afstudeerder dat het concept toch wel erg kaal is: alleen maar vier muren en een dak, en wat bedden. 'Upgreden!' sprak hij, 'maar het mag niks kosten!'. Dus ging hij naar de goedkoopste van de goedkoopste aannemers, en onderhandelde daar keihard tot het bijna helemaal niks meer kostte. Het resultaat? De trekkershut waar we nu in zitten, type 'Luxus'. Van buiten bekruipt je al een gevoel van help!:En van binnen is het helemaal erg: wat hout lijkt is kunststof, wat huisraad lijkt is te goedkoop om aan te raken, de plee staat naast het aanrecht.En de vloerverwarming staat te zoemen op tien. En dan te bedenken dat ze in Nederland ook van die Villaparken bouwen Met Verhuurgarantie. Intussen kabbelt de zee hier vrolijk voort, zich niet bewust van wat ze met zijn kust doen.

17 mei, dag 22: golfslagenergie

Zie deze etappe op de kaart.
Energie konden we wel gebruiken met al die tegenwind. Daarom gingen we maar eens kijken bij een plek waar tests worden uitgevoerd om uit golven elektrische energie te halen. Meer hierover in de reports. Dit is de testplek:Jane Kruse van het Folkecenter for renewable energy vertelde ons bovendien dat de gemeente Thisted - dat is een groot deel van noordwest-Jutland - 100% zelfvoorzienend is qua elektriciteit: 226 windmolens en 5 biogasinstallaties zorgen daarvoor. Dat gaf ons het idee de nieuwbouw van Hemus maar eens met een windmolen te gaan uitrusten, volgens het model dat ze hier hanteren. Daar zullen ze meer over horen in Amersfoort!